vrijdag 26 juni 2015

Die kleine en intens zalige momenten

Het geheugen is een raar ding. Schijnbaar onbelangrijke details komen onverwachts naar boven en nét datgene dat je nooit meer wou vergeten, lijkt voorgoed verloren.

Zo gebeurde gisteren. Marie deed/zei iets en ik voelde: dit is zo'n zalig en uniek momentje dat ik voor altijd zal onthouden. En een prachtig zinnetje voor in mijn blog! Maar nu ik de tijd vind om erover te schrijven, ben ik het vergeten. Hoe meer ik zoek, hoe meer het verdwijnt.

Dus, een gouden tip voor alle mama's en papa's en oma's
en opa's en ...
: schrijf het op (ook al past het op dat moment niet), desnoods met één kernwoord. Het is achteraf echt de moeite waard!
(En laat deze post nu eens net de perfecte plaats zijn om dat te doen.)

Gelukkig herinner ik me nog een paar van die kleine en intens zalige momenten. Van die momenten die gewoon vanzelf ontstaan en waarvoor je echt niets anders nodig hebt dan tijd en aandacht. Ik heb het niet over die grootse stappen van zoon of dochter (en die je meestal op film vastlegt) maar wel over die kleine dingskes waar een buitenstaander misschien niet eens van zou opkijken. Maar jij weet wel beter.

Zoals:
- ze ontdekt haar schaduw en 'doet' die zelf bewegen!
- ze oefent haar gezichtje-huilen in de weerspiegeling van het raam
- ze zegt ineens 'fak' ... 'fak' (nadat ik voor die éne keer f*ck zei!)
- ze weet dat ze een prachtig kleedje aan heeft en ze huppelt er in rond (met een gezichtje: ik-ben-dus-wel-serieus-hé) zich onbewust van de grote pamper die eronder zichtbaar hangt
-

Dit momentenlijstje is dus voor altijd in de maak en ik vul het aan als het voorvalt. Wie weet, misschien valt dat ene moment me nog te binnen en dan zet ik het helemaal bovenaan het lijstje, zo mooi was het.

Ondertussen ben ik echt wel benieuwd naar jullie momentjes. Het maakt namelijk niet alleen blij ze mee te maken maar ook om ze te lezen. Ik hoop dat het een oneindig lange lijst mag worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten